ლილო — ისტორიული სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში და დღევანდელი თბილისის ტერიტორიის ნაწილია. ლილოს შესახებ პირველად XVII-XVIII საუკუნეების წყაროებში მოიხსენიება, რაც ამ ადგილის უძველეს დასახლებებს შორის აღიარებს. ლილო წარმოადგენს ორი დასახლებული ნაწილის – დიდი ლილოს და პატარა ლილოს – ერთობლიობას.
გათხრების შედეგად ლილოს მიდამოებში, 1962-1963 წლებში, შუა ბრინჯაოს და შუადა გვიან ბრინჯაოს ხანაზე გარდამავალი ხანის სამარხები აღმოაჩინეს, რაც ადასტურებს ამ რეგიონში ადამიანური ცხოვრების ანტიკურ და ბრინჯაოს პერიოდებს. არქეოლოგიური მასალები, რომლებიც კახეთის არქეოლოგიურ ექსპედიციამ აღმოაჩინა 1971 წელს, დაადასტურა გვიანბრინჯაოს ხანის (ძვ. წ. XIII–XII საუკუნეები) დასახლებები.
XVIII საუკუნეში, ვახუშტი ბატონიშვილი აღნიშნავდა ლილოს სხვადასხვა დასახლებებს, მათ შორის შარობისა და ქვიტკირის, ხოლო მის რუკაზე ეს დასახლებები დატანილი იყო. ამის გარდა, ლილო იხსენიება როგორც ერთ-ერთი ისტორიული ადგილი, რომელიც მრავალ მნიშვნელოვან მოვლენას მოიცავდა, მათ შორის ქართლისა და კახეთის სამეფოების საზღვრის გავლით.
ლილოს გავლით, XVII-XVIII საუკუნეებში, რამდენიმე მნიშვნელოვანი ისტორიული მოვლენა მოხდა, მათ შორის ოსმალებთან ბრძოლა და სხვადასხვა ეპიზოდები ქართლის მეფეების მიერ. ლილოში მდებარეობდა ციხე, რომელიც მოგვიანებით დაინგრა. 1744 წელს ლილო იყო ადგილი, სადაც თეიმურაზ II განთავსდა, როდესაც ქართლის ტახტი დაიკავა.
დღეს, ლილო შემორჩენილი ისტორიული ძეგლებით და კულტურული მემკვიდრეობის ნიშნებით მნიშვნელოვან როლს თამაშობს როგორც თბილისის რეგიონში, ასევე ქვეყნის ფართო ისტორიაში.
დღეს, ლილო გამოურჩევა თავისი ბაზარით, სადავ სხვა ქალაქების მაცხოვრებლებიც კი ჩადიან, რომ შეიძინონ თავიანთი სამოსი, ტექნიკა, ჭურელი და უამრავი სხვა რამ. ლილოს ბაზრობაზე ფასები უფრო დაბალია, ვიდრე მაღაზიებსა და ბევრ სხვა ბაზარზე.
#drpkhakadze #გიორგიფხაკაძე #davidiani #shenitbilisi #აქხარისხია
მასალის გამოყენების პირობები
